rumienić się

rumienić się
rumienić się I – zarumienić się, zrumienić się {{/stl_13}}{{stl_7}}'pod wpływem pieczenia lub smażenia, zmieniać barwę na złocistobrązową; przyrumieniać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Pieczeń rumieni się. Gdy mięso się zarumieni, trzeba odstawić patelnię. Zasmażka, szarlotka się pięknie zrumieniła. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}rumienić się II – zarumienić się {{/stl_13}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o ludziach: stawać się czerwonym na twarzy, oblewać się rumieńcem (np. ze wstydu, z wysiłku); czerwienić się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Rumienić się ze wstydu, z emocji, od słońca. Rumienić się jak dziewica, jak piwonia. Zarumienić się po same uszy. Zarumienić się z wysiłku. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}rzad. {{/stl_8}}{{stl_7}}'stawać się czerwonym, nabierać czerwonego odcienia': {{/stl_7}}{{stl_10}}Niebo się rumieni na wschodzie. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}rumienić się III {{/stl_13}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'odcinać się rumianą barwą na jakimś tle, odznaczać się czerwienią; czerwienieć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Na skraju lasu rumieniły się jarzębiny. Rumienią się maki w trawie, jabłka w sadzie. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wstydzić się, zwłaszcza z czyjegoś powodu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Znowu musiała się rumienić za syna na wywiadówce. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • rumienić się — po uszy zob. ucho 8 …   Słownik frazeologiczny

  • rumienić — ndk VIa, rumienićnię, rumienićnisz, rumień, rumienićnił, rumienićniony 1. «przypiekać, przysmażać na ogniu na kolor złocistobrązowy» Rumienić masło, kotlety. 2. książk. «czynić rumianym, zabarwiać na czerwono» Zachodzące słońce rumieniło morze.… …   Słownik języka polskiego

  • zarumienić (się) — I {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. rumienić (się) I {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zarumienić (się) II {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. rumienić (się) II {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • mienić się — ndk VIa, mienić sięnię się, mienić sięnisz się, mień się, mienić sięnił się «przybierać różne, zmieniające się odcienie jakiejś barwy, zmieniać barwę, błyszczeć różnymi barwami; lśnić się, skrzyć się» Rzeka mieni się w słońcu. Łąka mieniła się od …   Słownik języka polskiego

  • czerwienić się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb {{/stl 8}}– zaczerwienić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się czerwonym, przybierać czerwony kolor; czerwienieć : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • płonić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, płonić sięnię się, płonić sięni się, płoń się {{/stl 8}}{{stl 7}} pokrywać się rumieńcem, rumieńcami; czerwienić się, rumienić się (czasem żartobliwie) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płonić się ze wstydu, ze szczęścia.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • oblewać się – oblać się szkarłatem — {{/stl 13}}{{stl 7}} czerwienić się mocno, rumienić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na widok tylu osób patrzących na nią, oblała się szkarłatem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zrumienić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rumienić (się) I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • czerwienić — ndk VIa, czerwienićnię, czerwienićnisz, czerwienićwień, czerwienićnił, czerwienićniony «nadawać czemuś barwę czerwoną, malować na czerwono, czynić czerwonym; rumienić» Zachód czerwieni chmury. czerwienić się 1. «stawać się czerwonym, nabierać… …   Słownik języka polskiego

  • krwawić — ndk VIa, krwawićwię, krwawićwisz, krwaw, krwawićwił 1. «o ciele człowieka lub zwierzęcia, o ranach na ciele wydzielać krew; broczyć» Rana krwawiła już słabo. Krwawił i wił się z bólu. 2. «ranić do krwi» Skały krwawiły mu palce. ◊ Krwawić komuś… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”